عالم سیاست فی نفسه تاریک و پر پیچ و خم است اما در جامعه ما کارش از پیچیدگی گذشته و به کلاف سر در گمی می‌ماند که هر لحظه باید انتظار بیرون آمدن کفتر یا خرگوشی بامزه از آن را داشت و موسم انتخابات نقطه اوج هنرنمایی رجال سیاسی ماست که صحنه‌گردانان رِند این «کمدیِ تلخ» هستند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی حرف آور،عالم سیاست فی نفسه تاریک و پر پیچ و خم است اما در جامعه ما کارش از پیچیدگی گذشته و به کلاف سر در گمی می‌ماند که هر لحظه باید انتظار بیرون آمدن کفتر یا خرگوشی بامزه از آن را داشت و موسم انتخابات نقطه اوج هنرنمایی رجال سیاسی ماست که صحنه‌گردانان رِند این «کمدیِ تلخ» هستند. دلسوزانی که همیشه چیزی جدید برای درآوردن از آستینشان دارند؛ برای جادو کردن مردم و صد البته سرگرم کردنشان. روی سخن با آفتی است که سیاست را به تفریحی خطرناک برای ملت ما تبدیل کرده است

در یک جامعه مردم‌سالار دست به دست شدن قدرت میان جناح‌های مختلف سیاسی گریزناپذیر است. مردم به حکم دموکراسی و با تکیه بر آرای جمعی خود قدرتی را که به یک جناح داده‌اند با همان دست پس می‌گیرند. جناح پیروز سرمست از موفقیت خود شنل قدرت را به دوش خود می‌کشد و جناح شکست خورده بعد از پشت سر نهادن یک دوره کامل رخوت و افسردگی، درصدد بازسازی خود برآمده و نیم‌نگاهی هم به رقیب خود دارد تا با بزرگنمایی اشتباهاتش مشروعیت جناح پیروز را زیر سوال ببرد.

اما فضای سیاسی جامعه ما تشابه چندانی به آنچه ذکر شد ندارد. بسیاری از علم‌گردانان جناح شکست خورده که توان دل کندن از سنگر خدمت را در خود نمی‌بینند در اقدامی محیرالعقول به سوی جناح پیروز شتافته و آنچنان بر طبل و دهل شادی می‌کوبند که گویی جزو چهارستون اصلی جناح پیروز بوده‌اند. اینجا همه متغیرها وابسته‌اند و اصولا پای هیچ حساب و کتابی به هیچ جای قرص و محکمی بند نیست؛ کنشگران سیاسی هر روز زیر علمی جدید سینه می‌زنند و بعضا خود نیز در آمد و شد بین اردوگاه‌های مختلف، سرگیجه می‌گیرند. در سرزمین عجایب انتظار هر چیزی را از هر کسی می‌توان داشت.

در سال ۹۰ و در آستانه انتخابات مجلس نهم، اردوگاه اصولگرایان دست بالاتر را داشت و کاندیداها در تکاپو برای قرار گرفتن در لیست #جبههمتحداصولگرایان بودند. هر کدام اسنادی را رو می‌کردند که دال بر اصولگرا بودن کاندیدای مورد نظر از اوان کودکی بود! چهار سال بعد و در انتخابات مجلس دهم ورق برگشته بود و قرار گرفتن در #لیست_امید جاده تنگ و تاریک بهارستان را به اتوبانی فراخ تبدیل می‌کرد. بسیاری از همان مریدان دیروز مکتب اصولگرایی، رخت و جامه برکندند و سراپا بنفش پوش شدند و درفش اصلاح‌طلبی از نوع معتدلش را برافراشتند و اعلام داشتند که ما معتدل از مادر زاده شده‌ایم!

علاوه بر نوع و رنگ پوشش، حدود و ثغور و حجم محاسن هم در این مقاطع زمانی دستخوش تغییر می‌شد و افکار عمومی هم سرگشته و حیران از #تغییرات_پاندولی سیاسیون در زمین بازی، چند ماه بعد از برگزاری انتخابات و معلوم شدن نتایج به خود می‌آمد که به چه کسی رای داده و اصولا چرا؟

اینک در شرایطی که یک سال به انتخابات مجلس یازدهم مانده، آفتاب دولت تدبیروامید در حال غروب است. ترامپ مهره‌های به دقت چیده شده توسط ظریف و روحانی را به هم زده است و گرانی کم‌سابقه، کاهش ارزش پول ملی، مشکلات معیشتی طبقات پایین و متوسط جامعه و وعده‌های بر زمین مانده دولت، اردوگاه اصلاح‌طلبان را ضربه‌پذیرتر از هر زمان دیگری کرده است و همین دلایل کافی است تا کاندیداهای احتمالی که سودای بهارستان دارند از همین حالا راهنمای راست خود را زده و خود را برای گردش به راستی دیگر آماده کنند!

  • نویسنده : مصطفی جمشیدی