تورم سالانه در کشور طی سال‌های گذشته آماری قابل‌توجه داشته است و طبق گزارش مرکز آمار ایران در یک دهه اخیر میانگین کشوری آن از ۱۵.۸ درصد در دی ۱۳۹۳ به ۳۲.۰ درصد در دی ۱۴۰۳ رسیده است؛ در استان اردبیل نیز آمار نرخ تورم در طی ۱۰ سال اخیر رشد چشمگیری دارد به‌گونه‌ای این رقم از ۱۳.۵ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۴. ۳۴ در دی امسال رسیده که با این تورم استان ما جزو پنج استان اولی قرار دارد که بیشترین تورم را دارند.
بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران در دی‌ماه ۱۴۰۳، بیشترین نرخ تورم سالانه مربوط به استان سمنان با ۳۵.۴ درصد است که پس از آن ایلام، اصفهان و اردبیل تورمی قابل‌توجه داشته‌اند.
نرخ تورم سالانه در ایلام و آذربایجان غربی ۳۴.۸ درصد، در اصفهان ۳۴.۷ درصد و در اردبیل این نرخ ۴. ۳۴ درصد است.
بر اساس این گزارش، نرخ تورم ماهانه اردبیل در دی‌ماه امسال ۲.۸ و تورم نقطه‌به‌نقطه اردبیل نیز ۹. ۳۰ است.
نگاهی به داده‌های آماری نشان می‌دهد کمترین نرخ تورم سالانه در دی‌ماه ۱۴۰۳ مربوط به سیستان بلوچستان با ۲۳ درصد است که گفته می‌شود شاید یکی از علل احتمالی پایین‌بودن نرخ تورم در این استان کم‌برخوردار، الگوی مصرف متفاوت ساکنان آن است که بیشتر متمرکز بر اقلام ضروری و کم تورم است.
بر اساس آمار بوشهر با ۲۸.۴ درصد و زنجان با ۲۸.۵ درصد در سال ۱۴۰۳، کمترین تورم پس از سیستان و بلوچستان را دارند.
تورم در اقتصاد ایران ریشه در دودسته عوامل بلندمدت و کوتاه‌مدت دارد. در بلندمدت، رشد فزاینده نقدینگی نسبت به تولید، اصلی‌ترین عامل تورم است که خود معلول ناترازی‌های درآمد – هزینه در سطح کلان اقتصاد است و در کوتاه‌مدت، نوسانات تورم متأثر از انتظارات تورمی (به‌ویژه نرخ ارز غیررسمی) و واکنش سیاست‌های پولی به این نوسانات است.
بر اساس نظر کارشناسان اقتصادی برای مهار تورم، راهکارهای کوتاه‌مدت شامل کنترل نوسانات نرخ ارز، حکمرانی ریال و تقویت سیاست‌های پولی بانک مرکزی است. در بلندمدت، اصلاح نظام بانکی، بهبود تراز بودجه، نظارت بر نقدینگی از اهمیت بالایی برخوردارند البته اتخاذ رویکردی جامع با تمرکز بر هر دو دسته عوامل، برای دستیابی به ثبات اقتصادی پایدار ضروری است.
انتهای خبر/ ش