علمان، فرشتگانی زمینی‌اند که بال‌هایشان از جنس کتاب و قلم است. آن‌ها با صبر و عشقی بی‌دریغ، نهال‌های کوچک را آبیاری می‌کنند و به آن‌ها فرصت می‌دهند تا ریشه‌هایشان را در خاک دانش محکم کنند. آن‌ها نه فقط درس‌های کتاب را به ما می‌آموزند، بلکه با نگاه نافذشان، جرقه‌های امید را در دل‌های دانش‌آموزان روشن می‌کنند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری و اطلاع رسانی کلبه خبر ، سمیه شاهی در یادداشتی کوتاه به مناسبت روز معلم نوشت: امروز، نه یک روز معمولی، بلکه روزی برای نوشتن یک متنِ سپاس بر صفحه قلب‌هایمان است؛ روز معلم. این فقط یک تبریک خشک و خالی نیست، بلکه فریادی رسا از اعماق وجودمان است؛ قدردانی از قلب‌هایی که در کلاس درس می‌تپند با هر تپش، زندگی می‌بخشند. قلب‌هایی که نه فقط دانش، بلکه عشق، امید و انسانیت را به ما هدیه می‌دهند.

معلمان، فرشتگانی زمینی‌اند که بال‌هایشان از جنس کتاب و قلم است. آن‌ها با صبر و عشقی بی‌دریغ، نهال‌های کوچک را آبیاری می‌کنند و به آن‌ها فرصت می‌دهند تا ریشه‌هایشان را در خاک دانش محکم کنند. آن‌ها نه فقط درس‌های کتاب را به ما می‌آموزند، بلکه با نگاه نافذشان، جرقه‌های امید را در دل‌های دانش‌آموزان روشن می‌کنند. چه بسیارند لحظاتی که یک لبخند مهربان، یک تشویق دلسوزانه و یا یک جمله انگیزشی از زبان معلم، مسیر زندگی یک دانش‌آموز را برای همیشه تغییر داده است.

امسال، در میان همه چالش‌ها و سختی‌ها، معلمان با دستان خالی و دل‌های پر امید، چراغ آموزش را روشن نگه داشتند. در روزگار  ماشینی، آن‌ها ثابت کردند که عشق به کار و تعهد به آینده، قوی‌ترین سلاح برای مقابله با مشکلات است. آن‌ها نشان دادند که حتی در سخت‌ترین شرایط هم می‌توان بذرهای دانایی را کاشت و فردایی روشن‌تر را رقم زد.

در این روز خاص، بیایید به یاد آوریم تمام معلمانی را که با فداکاری و از خودگذشتگی، بذرهای دانایی را در سرزمین جانمان کاشتند. بیایید دستشان را بفشاریم، قدردان زحمات بی‌دریغشان باشیم و به آن‌ها بگوییم که چقدر برایمان ارزشمندند. به آن‌ها یادآوری کنیم که تلاش‌هایشان هرگز از یاد نخواهد رفت و اثرات مثبتشان تا ابد در زندگی ما جاری خواهد بود.

روز معلم، روز تجلیل از انسان‌هایی است که با عشق و ایثار، فردای روشن‌تری را برای ما رقم می‌زنند. روز قدردانی از قلب‌هایی است که در کلاس درس می‌تپند و با هر تپش، بذرهای امید را در دل‌های دانش‌آموزان می‌کارند. قلب‌های تپنده‌تان همواره سلامت، معلمان عزیز؛ باشد که قدردان این همه مهربانی و فداکاری باشیم.