توسعه بعنوان یک پروسه پویا که در هرسیستمی میتواند اتفاق بیافتد،در اردبیل هم میتوانست محقق شود اما مثلث معیوب فساد، پوپولیسم و افراط طی سالیان متمادی، تحقق این آرزو را بیش از پیش به تعویق انداخته است.

در هفته ای‌که گذشت و در این ایام که "همه و همه" یکدل و یکصدا از هر جناح و جریان سیاسی و‌ یا دسته غیرسیاسی که بوده باشند، پای"منافع استانی و مصالح منطقه ای"، گرد سخنان داغ و آتشین "نماینده محترم ولی فقیه در استان"، متحد در کلام و منسجم در مطالبه بحقی که شده بودند، هرچند عده ای عجولانه جوهر مطلب خشک نگشته، وارد در "بگومگوهای انتقادی" از یک طرف و "انتقامی" از طرف دیگرش، گلاویز در مجادلات پوچ با همدیگر شده بودند.

"طرح زمستان بیدار" که استاندار اردبیل بنا دارد از مسیر آن، پتانسیل کم‌نظیر استان اردبیل در فصل زمستان را با هدف نشاط و تحرک منطقه برای گردشگران داخلی و خارجی عرضه کند، گواه این واقعیت تلخ است که بدون زیرساخت‌های ارتباطی، اقامتی و نرم‌افزاری( آموزش و فرهنگ‌سازی) این موضوع وافی به مقصود نیست و توسعه مناطق کشور به اتکای قابلیت‌های اختصاصی گردشگری نیازمند سیاستگزاری کلان و در هم شکستن مقاومت‌های سازمان یافته است.

نگاه آسیب شناسانه به روابط عمومی نهادهای دولتی استان اردبیل نشان می دهد که جایگاه روابط عمومی در این نهادها به درستی تعریف نشده است و نگاه سنتی به روابط عمومی ها (در همان حد تهیه و نصب پلاکارد، تنظیم سیستم صوتی و گاهی حتی در حد تایپیست و غیره) در اکثریت ادارات استان نگاه غالب است.