آغاز یک پایان درست از آنجایی شروع شد که حتی فکرش را هم نمی‌کردند؛ از پایگاه عین الاسد آمریکا در عراق و یک بامداد فراموش‌نشدنی؛ ۱۸ دی‌ماه سال ۱۳۹۸ ساعت ۱:۲۰ بامداد.

به گزارش پایگاه خبری و اطلاع رسانی کلبه خبر،  سمیه شاهی فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: آغاز یک پایان درست از آنجایی شروع شد که حتی فکرش را هم نمی‌کردند؛ از پایگاه عین الاسد آمریکا در عراق و یک بامداد فراموش‌نشدنی؛ ۱۸ دی‌ماه سال ۱۳۹۸ ساعت ۱:۲۰ بامداد، ایران با شلیک ده‌ها موشک بالستیک از کرمانشاه پایگاه عین الاسد آمریکا واقع در استان الانبار عراق را موشک‌باران کرد.

عین الاسد یکی از آن ۱۴ پایگاه نظامی آمریکا در کشور عراق و بزرگ‌ترین، مجهزترین پایگاه ارتش آمریکا برای ترابری و تأمین سوخت است که از سال ۲۰۰۳ در اشغال آمریکایی‌ها قرار دارد.

موشک‌باران پایگاه عین الاسد که متعاقب حمله پهپادی آمریکا و شهادت سردار دل‌ها و یارانشان در عراق صورت گرفت، تنها موشک‌باران یک پایگاه نظامی نبود، بلکه دقیقاً این قدرت و هیمنه دروغین آمریکایی‌ها بود که با موشک‌باران عین الاسد فروریخت .

اصلاً بعد از جنگ جهانی دوم در هیچ کجای دنیا تیری علیه آمریکایی‌ها شلیک نشده بود و کسی نیز جرئت این کار را نداشت؛ ولی دنیا با بمباران عین الاسد بیدار شد و به چشم خود دید که آمریکا ابرقدرت بلامنازع جهان نیست و این گونه بود که آن بامداد فراموش‌نشدنی عین الاسد آغازی بر پایان قدرت پوشالی آمریکا شد و همان‌طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند حمله به عین الاسد یک سیلی محکم بود انتقام واقعی زمانی گرفته می‌شود که آمریکایی‌ها از منطقه خارج شوند.

چهار سال از آن بامداد فراموش‌نشدنی در عین الاسد می‌گذرد و گرچه در آن روزها مقامات آمریکایی سعی کردند با خبررسانی قطره چکانی و سانسور، افکار عمومی جهان را مدیریت کنند و بگویند اتفاق آن چنان مهمی رخ نداده است اما گذشت زمان بر طبل رسوایی آنها کوبید.

گرچه پنتاگون در روزها و هفته‌های نخست از ارائه آمار خودداری کرد و اخبار مربوط به آسیب‌های وارده به آمریکایی‌ها در حمله به عین الاسد از ضربه‌مغزی چند سرباز به سردرد آن چند نفر تقلیل یافت، اما در نهایت گفته شد که تعداد مجروحان این حمله به ۱۱۰ نفر افزایش‌یافته و ۶۹ نفر نیز نشان قلب بنفش گرفته‌اند؛ نشانی که آمریکایی‌ها به مجروحان شدید جنگی اعطا می‌کنند، اما خسارات جانی، مالی و زیرساختی تنها قسمتی کوچک از ضررهایی است که آمریکایی‌ها پس از حمله به عین الاسد متحمل شدند.

آمریکایی‌هایی که تا قبل از عین الاسد رقبا و مخالفان خود را مرعوب و با نمایش برخی تهدیدات از صحنه خارج می‌کردند، اینک قدرت پوشالی‌شان نمایان شده بود و ترامپی که قبلاً وعده داده بود در صورت حمله ایران به تأسیسات یا کارکنان، آمریکا تلافی گسترده‌ای خواهد کرد و حتی خبر از حمله به ۵۲ نقطه حساس ایران را داده بود، مجبور شد از این تهدید عقب‌نشینی کند؛ چون به‌خوبی می‌دانست که ایران ترسی از بلوف‌های آنها ندارد و اگر قرار باشد به ایران حمله شود، پاسخ ایران برای آمریکا و متحدان منطقه‌ای این کشور ویرانگر خواهد بود و البته این هراس قاتلان شهید سلیمانی از ایران هنوز هم ادامه دارد و از آن سال تاکنون هزینه‌های زیادی صرف حفاظت از ترامپ می‌شود؛ اما ضرر عظیم آمریکایی از بیداری جهان و نمایان‌شدن چهره واقعی و بدون روتوش آمریکا پس از موشک‌باران عین الاسد رقم خورد.

اینک چهار سال پس از آن روزی که کاخ سفید به خیال خود می‌خواست با قتل سیاسی حاج‌قاسم، منطقه را قبضه کند، گذشته است و بر خلاف تصور آنها، اکنون تضعیف قدرت امریکا مشهود و اینک این محور مقاومت است که اراده خود را بر طرف مقابل تحمیل می‌کند و در منطقه نقشی تعیین‌کننده دارد و خروج نظامیان آمریکا از کشورهای منطقه یکی پس از دیگری اتفاق می‌افتد
این روزها نه یک‌بار که بارها پایگاه‌های آمریکا در عراق و سایر کشورها مورد حمله قرار می‌گیرد و شاهد حمله گروه‌های مقاومت اسلامی به پایگاه‌های آمریکایی‌ها هستیم؛ در عراق پایگاه نظامی اشغالگران امریکایی در منطقه الحریر در استان اربیل، پادگان «الرکبان» و عین الاسد از حملات نیروهای مقاومت در امان نیستند و مردم عراق خواستار اخراج تمام نیروهای نظامی اشغالگر آمریکایی از کشورشان هستند.

پایگاه مجاور تأسیسات نفتی «العمر» در سوریه و پایگاه مهم و راهبردی آمریکایی‌ها در «التنف» در مثلث مرزی عراق، سوریه و اردن مکرر مورد آماج حملات نیروهای مقاومت هستند و درخواست‎ها برای خروج نیروهای اشغالگر آمریکایی از منطقه افزایش‌یافته است.

ترس و هراس نیروهای آمریکایی از نیروهای مقاومت، افزایش حملات به پایگاه‌های آمریکا و از آن مهتر خواست مردمی برای خروج نیروهای اشغالگر از منطقه، فقط و فقط به‌خاطر جرئتی است که ایرانیان در آن بامداد فراموش‌نشدنی از خود نشان دادند تا موشک‌باران عین الاسد در ۱۸ دی ۱۳۹۸ آغازی بر پایان هیمنه آمریکا در جهان باشد.

انتهای پیام/