این که هر رسانه‌ای بسته به سیاست‌ها و جهت‌گیری‌های خود چه اهدافی را در کوتاه مدت و بلند مدت دنبال می‌کنند موضوع قابل پنهانی نیست اما آنچه نقطه اشتراک و رسالت اصلی تمامی رسانه‌ها ‌می‌باشد، بیان حقیقت، اصل امانت‌داری و تنویر افکار عمومی است این سه نکته سوای اصولی است که بسیاری از رسانه‌ها در قالب اصول معنوی بدان پایبند هستند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی حرف آور،برخی حرکت‌ها در فضای مجازی که باعث لطمه خوردن فعالیت‌های مثبت و مشهود دیگران نیز می‌باشد گاهی اوقات از حد و حدود عادی و حتی اخلاقی خود نیز عبور می‌کند و تنها واژه‌ای که می‌توان برای این تحرکات به دور از تعصبات شخصی و نگاه‌های سلیقه‌ای به کار برد، شلیک بداخلاقان به افکار عمومی است.
رسانه یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین پدیده‌هایی است که در چند قرن گذشته زندگی انسانها را تحت تاثیرقرار داده. این تاثیرپذیری به قدری بوده است که تمامی زوایای پیدا و نهان زندگی بشر را دگرگون ساخته و همه ما را با این سوال بزرگ مواجه کرده است که محتوای تولید شده در رسانه‌ها تا چه میزان به واقعیت نزدیک است؟

این که هر رسانه‌ای بسته به سیاست‌ها و جهت‌گیری‌های خود چه اهدافی را در کوتاه مدت و بلند مدت دنبال می‌کنند موضوع قابل پنهانی نیست اما آنچه نقطه اشتراک و رسالت اصلی تمامی رسانه‌ها ‌می‌باشد، بیان حقیقت، اصل امانت‌داری و تنویر افکار عمومی است این سه نکته سوای اصولی است که بسیاری از رسانه‌ها در قالب اصول معنوی بدان پایبند هستند.

در کشور ما اکثر رسانه‌هایی که به صورت سنتی در حال فعالیت هستند غالب این اصول را رعایت می‌کنند و اگر هم زمانی خطایی از آنها سر بزند یا قابل چشم‌پوشی است و یا در نهایت با عذرخواهی از فرد، گروه، سازمان یا عامه مردم خاتمه می‌یابد.

اما با توجه به پیشرفت تکنولوژی در سال‌های گذشته بستری جدید برای عرض اندام برخی از افراد علاقه‌مند در یک #تن‌پوش_شبه‌رسانه‌ای به وجود آمده است. این فضا که معروف به «فضای مجازی» است، فعالیت کاملا مشهود و تاثیرگذاری دارد و در مدت زمان کم فعالیت خود راه ‌پرفراز و نشیبی را طی کرده است و در مظان انواع اتهامات و تشویق‌ها نیز قرار گرفته است.

این حرکت سینوسی فضای مجازی در سال‌های گذشته به همراه نفوذی که در بین افکار عمومی کشور پیدا کرده است و یقینا نمی‌توان آن را کتمان کرد از یک ایراد اساسی رنج می‌برد و آن عدم نظارت کافی بر فعالیت‌های این فضا می‌باشد به ویژه فعالیت‌هایی که قالب همین تن‌پوش شبه‌رسانه‌ای را به خود گرفته است.

همانگونه‌ که هر روزنامه‌ یا نشریه محلی و یا هر خبرگزاری و پایگاه خبری برای فعالیت در یک منطقه، کشور یا استان نیازمند اخذ مجوزهای اولیه و برخورداری از آموزش‌های ابتدایی برای اثبات صلاحیت علمی و عملی فرد و یا افراد مختلف در این حوزه می‌باشد، لازم است فعالان فضای مجازی نیز با توجه به تمامی فعالیت‌های مثبتی که نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد، این آموزش‌ها یا مجوزهای لازم را دریافت کنند.

البته در سال‌های گذشته اقداماتی در این خصوص در سطح کشور انجام گرفته اما به نظر می‌رسد کافی و لازم نبوده است. به عنوان مثال در ماه‌های گذشته افراد بسیاری که مدعیان فعالیت در فضای مجازی هستند در سطح استان اردبیل هر روز با ایجاد کانال‌های خبری در فضاها و بستر‌های متفاوت اقدام به اظهارنظرهای غیرکارشناسانه در حوزه‌های مختلف می‌کنند در برخی از این محافل قصه‌‌های هزار و یک شب به راه‌ افتاده و از هر دری سخنی به در می‌کنند.

این گونه حرکت‌ها که باعث لطمه خوردن فعالیت‌های مثبت و مشهود دیگران نیز می‌باشد گاهی اوقات از حد و حدود عادی و حتی اخلاقی نیز عبور می‌کند و تنها واژه‌ای که می‌توان برای این تحرکات به دور از تعصبات شخصی و نگاه‌های سلیقه‌ای به کار برد، شلیک بداخلاقان به افکار عمومی است.

شاید این واژه به تنهایی نتواند بار سنگین بی‌اخلاقی در فضای مجازی این روزهای استان اردبیل را به دوش بکشد اما تعریفی نزدیک به واقعیت از فضایی است که همه ما آن را تجربه ‌کرده‌ایم. تجربه‌ای تلخ که شاید اکنون فرصت مواخذه آن فرا نرسد اما آیندگان به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن این رفتارها و بی‌اخلاقی‌های ما را محاکمه خواهند کرد.

این موضوع بسیار مهم به قدری مورد بی‌توجهی اصحاب رسانه استان قرار گرفته است که حتی گاهی اوقات برخی از فعالان رسانه‌ای نیز با این جو آلوده همراه می‌شوند و به این اقدامات دامن می‌زنند و این می‌تواند پایانی برای اخلاق در رسانه‌های استان باشد.

انتهای پیام/


  • نویسنده : مسعود لاهوت