به وقت خرمن‌کوبی همه ساله آتش به جان برخی مزارع می‌افتد؛ روشی مرسوم در بین کشاورزان ایرانی که به گفته کارشناسان عقبه علمی ندارد و مرگ تدریجی مزارع را به دنبال خواهد داشت.

به گزارش پایگاه خبری و اطلاع رسانی کلبه خبر، به وقت خرمن‌کوبی همه ساله آتش به جان برخی مزارع می‌افتد؛ روشی مرسوم در بین کشاورزان ایرانی که به گفته کارشناسان عقبه علمی ندارد و مرگ تدریجی مزارع را به دنبال خواهد داشت.

طبق تحقیقات دانشمندان برای تولید یک سانتیمتر خاک حاصلخیز به مدت هشتاد الی صد بیست سال زمان لازم است؛ از طرفی یکی از عوامل  فرسایش خاک حرارت و گرما است و تامل کنید که حال ما با آتش‌زدن خاک چه بلایی سر آن می‌آوریم؟؛ کارشناسان می‌گویند آتش زدن باعث از بین رفتن مواد مغذی سطحی خاک می‌شود و ما پس از نابودی این مواد بعدا” تلاش می‌کنیم تا این خسارت را با انواع و اقسام کودهای شیمیائی که خود باعث آلودگی خاک و از بین رفتن مرغوبیت محصول است، جبران کنیم!

آتش زدن زمین پس از برداشت محصول با کدام دلیل؟

یک کشاورز اردبیلی که تا چندی قبل پس از برداشت گندم مزرعه‌اش را آتش‌می‌زد، به خبرنگارسبلان ما، می‌گوید: از دید کشاورزان آتش زدن روشی سریع و ارزان برای از بین‌بردن علف‌های هرز مزارع‌، آفات و بیماریهای گیاهی است و از دیرباز همین روش مورد استفاده قرار گرفته است.

وی ادامه می دهد: با سوزاندن باقیمانده بقایای محصول در مزارع، آماده‌سازی راحتی را برای کشت بعدی‌ داریم و با این روش بقایای مزاحم از بین رفته و این موجب منظم سبزشدن در کشت‌های ردیفی می‌شود.

این کشاورز با وجود سابقه آتش زدن مزارع خود بعد از برداشت محصول، اذعان دار:  سوزاندن کشتزارها چهره‌ای بد از طبیعتی به نمایش می‌گذارد که تا چندی قبل چشم‌نوازی آن همه را به حیرت وا می‌داشت؛ او حتی معترف است که بعد از آتش زدن زمینش به درختان اطراف این زمین که سالها برای قد کشیدن آنها زحمت کشیده، خسارت وارد شده و او با دیدن این صحنه‌ها بسیار دل آزرده شده است.

مرگ تدریجی مزارع و خسارت به اکوسیستم منطقه 

دوستداران محیط زیست هم معتقدند، آتشی که برپا می‌شود تا دامن مزارع را از هرچه علف هرز و ناپاکی است، خالص گرداند؛ همین آتش ذره ذره جان مزارع را می گیرد.

یک فعال محیط زیست در اردبیل  به خبرنگارسبلان ما،گفت:  صحنه آتش‌زدن مزارع پس از برداشت بسیار تلخ  و ناگوار است، گویی انگار قسمتی از وجود آنان را آتش زده‌اند و این آتش مشکلات زیست محیطی زیادی برای مردم و اکوسیستم منطقه خواهدداشت.

او اضافه می‌کند: اگر یک بار به مزارعی که در آتش سوخته است، بروید خواهید دید که به غیر از خاکستر کاه و کلش، اسکلت انواع و اقسام حیوانات و حشرات  مثل مار، لاک‌پشت، موش، خرگوش، گنجشگ …….   دیده می‌شود، این یعنی ما ناآگاهانه چرخه زنجیره جانوری  و حیات را بهم زده‌ایم.

 

سوزاندن بقایای گیاهی بعد از برداشت محصول جرم است

نادر تقی زاده رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل،با تاکید بر فقیرتر شدن خاک مزارع پس از آتش زدن، اعلام کرد که آتش‌زدن کاه و کلش بعد از برداشت محصولاتی مثل گندم و جو طبق ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی و ماده ۲۰ هوای پاک ممنوع بوده و جرم تلقی شده و متخلفان به مراجع قضایی معرفی خواهند شد.

وی به مردم و دوستداران محیط زیست توصیه کرد که در صورت مشاهده این اعمال غیر قانونی جهاد کشاورزی را در جریان امر قرار دهند.

به گفته این مسئول سوزاندن کاه و کلش موجودات زنده و مفید خاک را از بین برده و خاک زراعی را فشرده و سفت می کند همچنین مواد آلی خاک را از بین می برد و لطمات جبران ناپذیری به خاک های کشاورزی وارد می کند.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل به کشاورزان توصیه کرد: بجای (آتش زدن)، این اقدام غیر علمی و غلط  و برای سریعتر آماده شدن زمین برای کشت بعدی و از بین بردن آفات و علف‌های هرز می‌توانند از سموم مناسب استفاده کرده و تناوب زراعی و خاک‌ورزی حفاظتی را جایگزین کنند.

 شکستن مرسومِ اشتباه آتش‌زدن مزارع با کار فرهنگی 

گرچه امسال در استان اردبیل حساسیت بیشتری برای اینکه «زمین‌های کشاورزی را آتش نزنیم»، ایجاد شده بود اما هنوز هم هستند افرادی که ناآگاهانه و طبق یک مرسومِ اشتباه آتش به جان مزارع می‌اندازند که به نظر می‌رسد برای  کم رنگ شدن بیشتر این سنت اشتباه در بین کشاورزان باید کار فرهنگی بیشتری انجام داد و البته  در کنار این فعالیت فرهنگی باید مراجع قضایی به عنوان مدعی العموم از طرف مردم به این مشکل زیست محیطی رسیدگی کنند تا  با آتش زدن مزارع باعث نابودی محیط زیست با دستان خود نباشیم .
انتهای پیام/